شعر در مورد ذات خراب

شعر در مورد ذات خراب,شعر در مورد ذات بد,شعر درباره ذات خراب,شعر درباره ذات بد,شعر ذات خراب,شعر در مورد ذات خراب,شعر لعنت به تو ذات خرابت,شعر برای ذات خراب,شعر در وصف ذات خراب,شعر درمورد ذات بد,شعر لعنت به تو و ذات خرابت,شعر درمورد ذات خراب,شعری در وصف ذات بد,شعری لعنت به تو ذات خرابت,شعری برای ذات خراب,شعری در وصف ذات خراب,شعری درمورد ذات بد,شعری لعنت به تو و ذات خرابت,شعری درمورد ذات خراب

 

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد ذات خراب برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

به سلامتی گرگی که فهمید چوپان خواب است

اما زوزه اش را کشید

تا از پشت خنجر نزند…

شعر در مورد ذات خراب

اصل بد نیکو نگردد چون که بنیادش بد است

تربیت نا اهلان چون گردکان بر گنبد است

شعر در مورد ذات بد

گر که بینی ناکسان بالا نشینند عیب نیست

روی دریا خیس نشیند قعر دریا گوهر است

شعر درباره ذات خراب

دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست

جای چشم ابرو نگیرد هرچه او بالاتر است

 

شعر درباره ذات بد

هر خرابی رو میشه درست کرد

جز ذات خراب

شعر ذات خراب

بعضی آدما

فقط ادای کمک کردن به شما رو درمیارن

شعر در مورد ذات خراب

من ترسم از گرگ ها نیست ، میدانم کارشان دریدن است ،

اما با ماهیت روباه ها چه کنم

وقتی مدام لباس عوض می کنند ؟ !

شعر لعنت به تو ذات خرابت

گرگ عاشق شده بود

عاشق طعمه اش …

نزدیکش شد

بوییدش

بوسیدش و

با دندان گلویش را درید …

افسوس …

ذات احساس نمی شناسد…!!

شعر برای ذات خراب

شیرها ادعا میکنند سلطان جنگلند!

ببر را قوی ترین حیوان دنیا میدانند!

اما خنده ام میگیرد وقتی میبینم به دستور یک انســـان در سیرک بالا و پایین میپرند!

ولی گرگ رام نمیشد!

برای کسی عوض نمیشود و …

همه میدانند بازی کردن با گرگ حکمش مرگ است

شعر در وصف ذات خراب

نیکی چو از حد بگذرد

نادان خیال بد کند

شعر درمورد ذات بد

ذات او با حق یکی بد در صفت

پر بد از ادراک و علم و معرفت

شعر لعنت به تو و ذات خرابت

چو میدانست ذات و دیده بد آن

حقیقت یافته بد سر جانان

چرا اندیشه کرد و ناتوان شد

در اینجاگاه رسوای جهان شد

شعر درمورد ذات خراب

دادی انصاف و رهیدی از بلا

تو عدو بودی شدی ز اهل ولا

خوی بد در ذات تو اصلی نبود

کز بد اصلی نیاید جز جحود

شعری در وصف ذات بد

حق ذات پاک الله الصمد

که بود به مار بد از یار بد

مار بد جانی ستاند از سلیم

یار بد آرد سوی نار مقیم

شعری لعنت به تو ذات خرابت

ز گنج ذات بد آدم حقیقت

سپرده راه کل اندر طریقت

شعری برای ذات خراب

حقیقت حق شد و اندر صفا ذات

خبر کرد از نبوت جمله ذرات

چنان بد در صفا دیدار اسرار

که بد خود جان و دل اندر یقین یار

شعری در وصف ذات خراب

یقین اندر صفاتش کل بپرداخت

طلسم گنج ذات خویشتن کرد

در او پیدا حقیقت نیک و بد کرد

طلسم ذات گنج اوست بنگر

شعری درمورد ذات بد

رو فنا شو از صفات و ذات خود

تا ز تو با تو نماند نیک و بد

شعر در مورد ذات خراب